- proauctor
- prŏauctŏr, ōris, m.
[st2]1 [-] premier auteur, souche. --- Suet. Claud. 24.
[st2]2 [-] premier possesseur. --- Inscr. Wilm. 873, 10.
* * *prŏauctŏr, ōris, m. [st2]1 [-] premier auteur, souche. --- Suet. Claud. 24. [st2]2 [-] premier possesseur. --- Inscr. Wilm. 873, 10.* * *Proauctor, proauctoris. Sueto. Premier aucteur et instituteur.
Dictionarium latinogallicum. 1552.